یا الله،یا محمد،یا علی،یا فاطمه زهرا،یا حسن،یا
حسین،یا مهدی (عج) و تو ای ولیمان یا روحالله و شما ای پیروان صادق
شهیدان.
خدایا چگونه وصیتنامه بنویسم در حالی که سراپا گناه و معصیت و نافرمانیام.
گرچه از رحمت و بخشش تو ناامید نیستم ولی ترسم از این است که نیامرزیده از
دنیا بروم. میترسم رفتنم خالص نباشد و پذیرفته درگاهت نشوم. یا رب العفو،
خدایا نمیرم در حالی از ما راضی نباشی. ای وای که سیه روز خواهم بود.خدایا
چقدر دوست داشتنی و پرستیدنی هستی! هیهات که نفهمیدم. یا اباعبدالله
شفاعت! آه چقدر لذتبخش است انسان آماده باشد برای دیدار ربش، و چه کنم که
تهیدستم،خدایا تو قبولم کن.
سلام بر روح خدا، نجات دهنده ما از
عصر حاضر، عصر ظلم وستم، عصر کفر و الحاد،عصر مظلومیت اسلام وپیروان واقعی
اش. عزیزانم شبانه روز باید شکرگزار خدا باشیم که سرباز راستین صادق این
نعمت شویم و باید خطر وسوسههای درونی و دنیافریبی را شناخته و بر حذر
باشیم که صدق نیت و خلوص در عمل ،تنها چاره ساز است.
ای عاشقان
اباعبدالله، بایستی شهادت را در آغوش گرفت،گونهها بایستی از شوقش سرخ شود و
ضربان قلب تندتر بزند. بایستی محتوای فرامین امام را درک و عمل کنیم تا
بلکه قدری از تکلیف خود را در شکر گزاری بجا آورده باشیم.
وصیت به
مادرم و خواهران و برادرانم و اهل فامیل: بدانید اسلام تنها راه نجات و
سعادت ماست،همیشه به یاد خدا باشید و فرامین خدا را عمل کنید،پشتیبان و از
ته قلب مقلد امام باشید،اهمیّت زیاد به دعاها و مجالس یاد اباعبدالله و
شهدا بدهید که راه سعادت و توشه آخرت است. همواره تربیت حسینی و زینبی
بیابید و رسالت آنها را رسالت خود بدانید و فرزندان خود را نیز همانگونه
تربیت کنید تا سربازانی با ایمان و عاشق شهادت و علمدارانی صالح وارث حضرت
ابولفضل برای اسلام ببار آیند. از همه کسانی که از من رنجیدهاند و حقی بر
گردن من دارند طلب بخشش دارم و امید دارم خداوند مرا با گناهان بسیار
بیامرزد.
خدایا مرا پاکیزه بپذیر.